Θεσ/νίκη, 05/05/2012, Mata Complex, Κύπελλο ΠΗΓΑΣΟΣ-ΑΓΙΟΣ 2-5
Τον τελικό μας τον παίξαμε -μερικοί ακόμη τον παίζουν βλ.Πάρης λίμπερο***- ,πάμε τώρα για τη φιέστα!
Να γραφεί για την ιστορία: hat trick (βγάζεις το καπέλο δηλαδή) από κόουτς ο οποίος λέει και ξελέει και ανακατεύει την τράπουλα μέχρι τα 6άρια να γίνουν 9άρια και να μην μείνει φύλλο για φύλλο στο τραπέζι (και πολλά άλλα κάνει αυτός ο άτιμος) αλλά την π***άνα τη συνταγή φαίνεται να τη βρήκε! Για τρία ημίχρονα ο Πήγασος έβλεπε τον Άγιο να πίνει, τον Βόγια να κερνάει. Τα συστατικά της συνταγής βέβαια είναι οι παίχτες και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς. Ούτε οι ίδιοι, ούτε εκείνος. Αυτό θα είναι το θανάσιμό μας αμάρτημα. Αυτό, και το να μην έχει πισίνα το δωμάτιο του captain στο ξενοδοχείο την παραμονή του τελικού.
Το ανέκδοτο της χρονιάς: Η έκκληση προς τις δύο ομάδες από τον Βόγια για τις διαμαρτυρίες. Έγινε το έλα να δεις! Μόνο με φαξ που δε ζητήθηκε να σταλεί ο κανονισμός στο γήπεδο για αποσαφήνιση της κόκκινης κάρτας! Highlight της βραδιάς(μαζί με γκολ Τσιό): Φεγγάρι**** extra large. Ευτυχώς που μας έδιωξαν τα κουνούπια γιατί ακόμα εκεί θα ήμασταν.. Όποιος είπε ότι δε συγκρίνεται το Καυτατζόγλειο με το Χαριλάου να πάει στο Χαριλάου στις 20 Μαϊου και επίσης να κλείσει την καφετέρια και να ανοίξει αστειατόριο (στο Χαριλάου)
***Πάρης 90' λίμπερο κατά το ορθόν ****λες γι'αυτό να ήταν σεληνιασμένοι μερικοί εκ των συμπαικτών;
Πρόβα τζενεράλε. Ή αλλιώς η νύχτα του ..στρατηγού! Ένα πρώτο ημίχρονο να το πιείς στο ποτήρι κι ένα δεύτερο γεμάτο φαρμάκι, με το τελικό 3-3 να αδικεί τον Πήγασο. Αλλά έτσι είναι η ζωή: ό,τι Δώσεις, αυτό θα Πάρεις. Κρατάμε -γερά όμως- τον Μπουγατσια να τρώει σίδερα ως δεξί μπακ και ένα καινούργιο λίμπερο να γεννιέται**
**captain: ..κρατάω λοιπόν τη θέση του λίμπερο με πόδι πλαδαρό και ψάχνω νά 'βρω κάποιον που να θέλει να την παίξει.. (τέλει ντε τέλει)
Θεσ/νίκη, 07/04/2012, Ithaka Stadium, Κύπελλο ΙΘΑΚΗ-ΑΓΙΟΣ 3-3 (3-4 ΠΕΝΑΛΤΙ)
_Με τρεις τερματοφύλακες στο χόρτο το γκραν γκινιόλ της Ιθάκης στον προημιτελικό του κυπέλλου αυτό το Σάββατο. Ένας ο Βασίλης -που έπιανε και πέναλτυ, ένας ο ορίτζιναλ φωνακλάς των αντιπάλων. Kαι προέκυψε κάπου προς το τέλος κι ακόμα ένας -και μάλιστα καλός- με βλέψεις για μία θέση κάτω από τα γκολπόστ των γηπεδούχων..! Ένα ζευγαράκι γάντια στον κύριο με τα κόκκινα ρε παιδιά! to be continued
Τελικά όταν κερδίζεις, όλα φαίνονται ωραία και καλά. Ή μήπως όταν όλα είναι ωραία και καλά καπακώνει και η νίκη?(!!) Όπως και να'χει το πράγμα, η ομάδα βγήκε από μια γενική συνέλευση με υποβόσκον αλλά και ..υπερβόσκον θέμα το κακό κλίμα στους κόλπους της ενωμένη και αγκαλιασμένη. Και ανάγκασε τον αντίπαλο να πει στο τέλος: κι όμως, γυρίζει! Γιατί είναι ένα come back που χρειαζεται ο Άγιος για να πετύχει τον τελευταίο (but not least) στόχο του, την κατάκτηση του κυπέλου. Come back στην καλή μπάλα. Come back και στην ομορφιά που με τόσο κόπο φτιάξαμε και που τόσο απότομα δείχνει να έχει να ξεθωριάσει. (Τελικά τρείς ή τέσσερεις ρε συ Τσιό? Υποψιάζομαι οτι θα γίνουν τέσσερεις αλλά όχι όπως το εννούσες εσύ..)
_Θεσ/νίκη, 24/03/2012, Γήπεδο Μάττα,19η Αγωνιστική ΜΕΝΕΜΕΝΙΑΚΟΣ-ΑΓΙΟΣ 5-5 Δύο διαφορετικές ομάδες είχε να αντιμετωπίσει ο Άγιος το προηγούμενο Σάββατο στον αγώνα προπόνησης ενόψει του κυπέλλου (ή μήπως ήταν αγώνας πρωταθλήματος..; τέλος πάντων, it's complicated που λέει και η Μέρυλ Στριπ, θα το ξεμπλέξουμε ελπίζω σύντομα). Στο δεύτερο ημίχρονο ο Μενεμενιακός ήταν Μενεμενιακός, πίεσε αφόρητα την ομάδα μας και σχεδόν δικαιούται και να θεωρεί εαυτόν αδικημένο από το τελικό αποτέλεσμα. Στο πρώτο η εικόνα ήταν εντελώς διαφορετική και ο Μενεμενιακός ήταν ..Δενεμενιακός! Το 3-0 από τα πρώτα λεπτά με τον Γιαννόπουλο να έχει πάρει το πολυβόλο εργολαβία τα λέει όλα. Μεγάλοι αρνητικοί πρωταγωνιστές οι τερματοφύλακες κατά γενική ομολογία κρέμασαν σε πολλές φάσεις τις "μπετόν αρμέ-δεν περνάει κουνούπι" καλοκουρδισμένες άμυνές τους (δε νομίζω τάκη) και φυσικά η ..γκρίνια! Το δεξί πόδι γκρίνιαζε στο αριστερό και το ποτήρι του ούζου στο ποτήρι του κρασιού (και ο νοών νοείτω). Οι χθεσινοί στους προχθεσινούς και οι πεταμένοι στους πεταχτούς και τους άπαιχτους. Βαριά πόδια, βαριές κουβέντες. Όποιος δεν καταλαβαίνει ότι φοράει βαριά φανέλα όμως..(δεν ολοκληρώνω την πρόταση-προτροπή ενόψει συνέλευσης, είναι από εκείνες τις φορές που το αγωνιστικό περνάει σε δεύτερο πλάνο και εύχομαι όταν ξαναπεράσει σε πρώτο να εχει γίνει αυτό με τις λιγότερες απώλειες..)
Αυτός ο επίμονος κηπουρός ο κόουτς.. Πέρσι στο κύπελο Μακρίδης δεξί χαφ, δε βγήκε. Φέτος πάρτον πάλι δεξί χαφ. Βέβαια, θα πεις ήταν καλός προχθές. Άλλα εδώ και για πέρσι αν τον ρωτήσεις, πάλι καλός θα σου πει ότι ήταν (στο ναυάγιο..) Τέλος καλό, όλα καλά πάντως. Ο Άγιος στην επόμενη φάση και ο Μακρίδης να δείχνει να βρίσκει τη θέση του (για τους αγώνες του κυπέλου δηλαδή, γιατί για τις υπόλοιπες διοργανώσεις τον έχουμε για κ&%@μπακα και κ@&%μπακας θα μείνει). Πυροσβεστική τελικά μπορεί να μην ήρθε, αυτή η έντονη μυρωδιά καμένου όμως δύσκολα θα φύγει από την περιοχή. Τέτοια προθέρμανση χρόνια έχει να κάνει η ομάδα, κυριολεκτκά καήκαμε στο ζέσταμα. Τρεισήμιση ξέραμε εμείς, τέσσερεις ο αντίπαλος, τεσσεράμιση εδέησαν τελικά να μαζευτούν να ξεκινήσουμε με Δεξί μπακ (!) στην ενδεκάδα τους. Άσε που αν τους ρωτούσες, το ματς ήταν καραεπίσημο και καρακανονικότατο..! to be continued
_ Θεσ/νίκη, 03/03/2012, Kalkdorf Arena,17η Αγωνιστική, ΑΓΙΟΣ - BET ΕΞΑΛΟΦΟΥ 0-2 Kalkdorf ξεkalkdorf, όταν φυσάει εκεί πάνω είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς ποιόν πάει κόντρα ο αέρας και ποιόν όχι. Ποιόν ευνοεί και ποιόν τον χαντακώνει. Και το κακό είναι ότι συνήθως φυσάει. Τα τερτίπια του καιρού δεν τα έχουμε ακόμα δαμάσει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο οπότε δεν έχεις την αίσθηση της έδρας σε καμία περίπτωση. Στον συγκεκριμένο αγώνα ο Άγιος δεν ήταν η πιο καλή (φορμαρισμένη;) ομάδα στο γήπεδο. Ο αντίπαλος ήταν δυνατός, γρήγορος και πιο αποφασισμένος να παίξει στρωτή μπαλλίτσα αγνοώντας/αψηφώντας καιρικές συνθήκες. Και ίσως εκμεταλλευόμενος τον αέρα. Ο ίδιος αέρας που εμάς μας 'έπαιρνε' τη μπάλλα και την κυνηγούσαμε εις μάτην τις περισσότερες φορές, ο ίδιος αέρας χάριζε καλύτερο έλεγχο στον ούτως ή άλλως κοντρολαρισμένο αντίπαλο. Θα νομίζει κανείς ότι τα ρίξαμε όλα στον καιρό (πάλι!). Όχι, στο αγύριστο κεφάλι μας πρέπει να τα φορτώσουμε που δεν το βάζουμε να δουλέψει και προσπαθούμε κυρίως ατομικά να παίξουμε με πανομοιότυπο τρόπο είτε βρέχει είτε φυσάει είτε κατεβαίνουν εξωγήινοι στο κέντρο του γηπέδου καβάλα σε πιγκουϊνους. Tragic, Κίτσο, tragic..
ΕΤΗΣΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΙΑ ΚΟΠΗ ΠΙΤΑΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ "ΑΜΑΔΡΥΑΣ"
ΕΝΑ -ΚΑΙ ΑΣΦΑΙΡΟ- ΙΣΟΝ ΚΑΝΕΝΑ Από τις φορές εκείνες που οι παίχτες είναι μετρημένοι στα δάχτυλα των δύο χεριών (ναι, ναι, τα ίδια δύο χέρια που σχηματίζουν μεγαλοπρεπείς ..μούτζες σε άλλες περιστάσεις) και οι οδηγίες του Βόγια φτάνουν σαν μετάληψη στους Αγίτες και τα σχέδια επί χάρτου μεταμορφώνονται σε χορογραφία επί χόρτου. Μετά από καιρό επανεμφάνιση Σιαμόζα, με εμπιστοσύνη από κόουτς στον στάνταρ εξοπλισμό (οι παλιές και πραγματικές αγάπες δεν ξεχνιούνται..) αν και ανέτοιμος μετά από την μακροχρόνια απουσία -όχι ο Κώστας, ο Άγιος να δεχτεί ομαλά πίσω στους κόλπους του το απολωλός. Μαγειρευτό, όμως, το συγκεκριμένο φαγητό, δηλαδή όχι της ώρας.. Αυτά όσον αφορά το πρώτο ημίχρονο όμως. Αλλά ένα ίσον κανένα όταν δεν μπαίνει το τόπι 3-4 φορές να καθαρίσει το τοπίο και να κρατήσεις μετά δυνάμεις για το κύπελλο (λέμε τώρα). Ψυχοβγαλτικός, λοιπόν, ως συνήθως, ο Άγιος κατάφερε να επιστρέψει στις νίκες μετά φυσικά και τη σαρωτική επικράτηση-ρεβάνς επί της Ιθάκης (3-0 στα χαρτιά) και να διατηρήσει το ηθικό του σχεδόν ακμαίο προς επίτευξη έτερων στόχων..
_Θεσ/νίκη, 14/01/2012, KALKDORF ARENA, 12η Αγωνιστική,ΑΓΙΟΣ-ΠΟΡΦΥΡΙΑΚΟΣ 2-4 ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ Ναι, τους παίξαμε στα ίσια. Πληρώσαμε τα λάθη μας και δικαιούμαστε δια να ομιλούμε για ..αεριτζίδικη νίκη του αντιπάλου. Πήρε τον αέρα στο πρώτο που έβραζε το κύμα του γαρμπή και στο δεύτερο που ..είχαμε λαμβάνειν πήραμε να μην πούμε τι και οι Πορφύριανς σφύριζαν με νόημα το τελευταίας κοπής σουξεδάκι της Γαρμπή: Δώρο Θεού.. Παρόλα αυτά το γήπεδο έγειρε στο δεύτερο ημίχρονο, ο Άγιος πήρε φόρα αλλά δεν βοήθησε τον εαυτό του εκεί που έπρεπε: στη "λεπτομέρεια". Δεν κατάλαβαν οι παίχτες του οτι δεν φτάνει η κατηφόρα με τέτοιο αντίπαλο, θέλει κλείσιμο και η ανηφόρα. Πάθος και υπέρβαση. ΑΜΥΝΑ. Ναι, είναι καλή ομάδα ο Πορφυριακός. Αλλά με τους καλούς καλείσαι να κάνεις το κάτι παραπάνω...
(η πολλή δουλειά τον έφαγε τελικά τον αφέντη..) Εν ολίγοις, η ομάδα έμεινε από καύσιμα και συγκεκριμένα από το βασικό της καύσιμο ECHO KINITRON που την ωθούσε προς μεγαλειώδεις εμφανίσεις κόντρα στους διεκδικητές και χαρδαβελικονικοπουλικές εξαφανίσεις με ουραγούς και λοιπούς συμμετέχοντες. Από ένα ημίχρονο για τις δύο ομάδες, με τη διαφορά οτι ο παταγωδώς ανύπαρκτος αντίπαλος κατάφερε να πάει στα αποδυτήρια με το παταγωδώς πλασματικό 1-1 και να επικρατήσει μάλλον άνετα στην επανάληψη. Με τις υγείες μας..
Διαβάζουμε το πρόγραμμα της ενδέκατης αγωνιστικής:
17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
ΑΓΙΟΣ-ΠΑΓΩΝΙΑ
_
Την ώρα που στο blog έχουμε κρούσματα ‘και διηγώντας τα
να κλαίς’ και ‘ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται’ είναι δύσκολο να πιστέψεις ότι
πρέπει να σταματήσεις να πιστεύεις πια..* Ο Βασίλης τα είχε κατεβασμένα και το
μοναδικό γκολ μπήκε από την κερκόπορτα, από μία προΔΟΣΗα της άμυνας. Και σε άλλη
φάση η άμυνά μας προδόθηκε και άνοιξε σαν του ΓΑΡΥΦΑΛΛΟΥ τον ανθό, αλλά εκεί έβαλε
ο Άγιος το χεράκι του.. Χάσαμε το κέντρο επιτρέποντας στον αντίπαλο να επιδοθεί σε passing game–εσύ
γιατί δεν μπορείς Άγιε, μια χαρά την δίνουν οι παίκτες σου τη μπάλλα
από το ένα πόδι στο άλλο- χωρίς όμως αυτό να γεννάει και τίποτα τρομερούς κινδύνους.
Στον δημιουργικό τομέα μπορεί να μην μιλάμε για ποδοσφαιρικό μινιμαλιστικό
στραγγαλισμό –αλλά μπορεί και να μιλάμε.
Εκεί που πρέπει οπωσδήποτε να σταθούμε όμως –εκτός από το ύψος
μας, το πρωτάθλημα πρέπει να το παίξουμε ως τέλος με αξιοπρέπεια και μην ξεχνάμε
και την Ευρώπη- είναι η ηχώ στα αυτιά μας μετά το 1-0 και για περίπου μισή ώρα
που απέμενε στο ματς. ΜΠΟΡΟΥΜΕ!ΜΠΟΡΟΥΜΕ!ΜΠΟΡΟΥΜΕ! Για όσους ένιωσαν το ρίγος,
αυτή την ανατριχίλα που βίαζε τον ιδρώτα τους, η φωνή του κόουτς ήταν το κρασί
που τους βοηθούσε να καταπίνουν τα χιλιόμετρα και μεθυσμένοι να λένε: χάσω-κερδίσω,
κέρδισα.
ΠΑΓΩΝΙΑ. Όπως και να τονιστεί, οι καρδιές μας είναι ζεστές και κάθε Σάββατο τα φτερά μας ανοίγουν και θαμπώνει η ομορφιά.
*Εδώ πιστεύουν κάποιοι ότι θα παίξει στον Άγιο ξανά ο Γιαξής
(θα κάνει και δίδυμο με τον αδερφό του!)
**Εύλογη απορία Νικολέτου:
«Πώς γίνεται εκείνη τη φορά που λείπω να είμαστε 12-13, ενώ
όταν είμαι παρών να είμαστε από 18-19 και πάνω»
Υ.Γ.: Γιαννόπουλε χασογκόλη (κατά το Καρεμπέ, σαβουρο****μη) Δεν βρέθηκε φωτογραφικό υλικό από γκολ του Γιαννόπουλου οπότε..
Αγαπάτε ..γαλίλους!
Σε ατμόσφαιρα μαριναρισμένη από την 6η αγωνιστική
του πρωταθλήματός μας στο πνεύμα των εορτών που πλησιάζουν διεξήχθη το πρώτο
Σάββατο του Δεκέμβρη η ποδοσφαιρική αναμέτρηση μεταξύ του Αγίου Ελευθερίου και
του Γαλιλαίου. Και λέμε από την 6η αγωνιστική λόγω των λεκτκών
επεισοδίων που διαδραματίστηκαν τότε κατά τη διάρκεια του αγώνα
Κανονιέρηδες-Απαράδεκτοι και που οδήγησαν σε όχι και τόσο λεκτικά επεισόδια τα
οποία με τη σειρά τους οδήγησαν σε διακοπή του αγώνα, τιμωρίες αθλητών από τη
διοικούσα αρχή και άλλα όμορφα όπως τα περιέγραψε ο κ.Μηνάς (‘έπεσε πολύ ξύλο,
παιδιά’) πριν το εναρκτήριο λάκτισμα.
Εδώ να προσθέσω πως θεωρώ απολύτως σωστό να υπάρχει
πληροφόρηση για τέτοιου είδους περιστατικά -για να διδάσκονται οι νεότεροι και
να θυμούνται οι παλιοί. Αλλά υπάρχει βέβαια και ο κίνδυνος να λειτουργήσει το
θέμα και ανάποδα και να πουν κάποιοι: Γιατί αυτοί και όχι εμείς; Εμάς τι μας
λείπει; Κουτσοί είμαστε ή στραβοί; (κουτσούς δεν μπορούμε να τους αφήσουμε ή
στραβούς;) Κι ύστερα ήρθαν οι μέλισσες..
Δύο κόκκινες (μυστήριο άλυτο που τις έχασε τις κίτρινες ο roboref), ολίγον καράτε κιντ αλά manolo, αναφορές σε συγγενικά πρόσωπα (πρώτου βαθμού συγγένεια, όχι δευτεροτριτοξάδερφα και χαζά), συρράξεις, το 0-1 που χρεώνεται στον Κοσμά αλλά
διδάσκει και την άμυνα να μην θεωρεί τίποτε δεδομένο, Γιαννόπουλος εν δράσει να
το παίρνει επάνω του, ρομαντικές ασκήσεις νυκτός υπό το φως 10 χιλιάδων κεριών αρκετά πριν από το τέλος (μην το αργήσουμε την επόμενη βδομάδα, θα χρειαστούμε μπάλλα από το χριστουγεννιάτικο δέντρο με φωτάκι μέσα) και φυσικά το κυρίαρχο
μήνυμα των Χριστουγέννων. Αγαπάτε Γαλίλους. Μην τους κλωτσάτε*. Άντε να δαμάσουμε
το φτερωτό αλογατάκι τώρα. Δεν χρειάζεται και να το ξεπουπουλιάσουμε όμως. Θα
το ξαναβρούμε μπροστά μας. Να μην είναι ‘χαλασμένο’…
*εκτός αν φοβούνται μερικοί οτι θα τους βγει το όνομα...
Άλλο ένα -μικρό αυτή τη φορά- θαύμα συντελέστηκε μπροστά στα μάτια λίγων τυχερών (πουλιών που πετούσαν πάνω από το γήπεδο βασικά, για θεατές δεν συζητάμε, εδώ οι παίχτες και ήταν λειψοί).
Άλλοι κάνουν τους αρρώστους υγιείς, τη βροχή ήλιο, τη νύχτα μέρα. Αυτός ο Άγιος το Σάββατο έκανε ..τα εύκολα δύσκολα! Έπαιζε απέναντι σε 10 (ολογράφως δέκα) αντιπάλους, αλλά ότι έλειπε από τον Eminemedekaiko σε έμψυχο δυναμικό το κάλυπταν κυριολεκτικά χωρίς να ιδρώσουν οι παιχτούρες μας με το ..άψυχο παθητικό τους ποδόσφαιρο (το-λες-δε-το-λες).
Και για να επανέλθουμε στον τίτλο και να τον συμπληρώσουμε, ο Άγιος έβαλε double play και ο Tolov φυσικό αέριο. Με κομμένα τα πετρέλαια και το αέριο να μην έχει συνδεθεί ακόμη, φυσικό επακόλουθο να έχουμε τον Tolov ..off (έφαγε ψύχος το παληκάρι κι ακόμα το τρώει σαν ..παγωτό χωνάκι κι αρρώστησε). Φυσικά, για να είμαστε δίκαιοι, δέκα Τόληδες με πυρετό αποκλείεται να έβγαζαν στο γήπεδο αυτή την εικόνα που βγάλαμε εμείς οι υπόλοιποι υγιείς, άρρωστος ξεάρρωστος πάλι ο καλύτερος ήταν...
Και από την άλλη το double play συνήθως περιλαμβάνει δύο πραγματάκια:
Πρώτον, απεριόριστο χρόνο ομιλίας –φλυαρία να δουν τα μάτια σας και να ακούσουν τα αυτιά σας! Φλυαρία στα πόδια, φλυαρία και στα στόματα. Και δεύτερον, σερφάρισμα, μόνο που η γραμμή ήταν ..δυάρα και σερνόταν..!
Κατά τα άλλα, ο μέγας Κασπάροφ έκανε πάλι τα μαγικά του και με (μετα)κίνηση ματ έστειλε τους ..ματατζήδες της αμυντικής γραμμής των χαφ στις πτέρυγες –κι ακόμα παραπέρα- και πήρε την παρτίδα στο μακρινό –πόσα γήπεδα Θεέ μου, πόσα χιλιόμετρα- Ηράκλειο Βρύσης -εκεί κοντά είναι και το Ηράκλειο Κρήτης. Ευτυχώς, ο αντίπαλος κόντεψε αλλά νερό δεν ήπιε –χάριν σε ακόμα ένα θαυματάκι. Μετά από οριζόντιο δοκάρι εθεάθη από πιστούς και άπιστους το χέρι του Άγιου να τραβάει τη γραμμή της εστίας και η μπάλλα να σκάει στην έξω μεριά (ή τέλος πάντων έτσι το είδε ο επόπτης..)
Ένα συστημένο (Κάζα, σε είδα-που τον είδες) στο κεφάλι του φαλακρού Ιμπραϊμοβιτς (''όταν στο κόρνερ μαλώνουν τα βουβάλια, τα βατράχια μαζεύονται στη σέντρα'') και φυσικά το ποίημα του ιπτάμενου Τζώρτζη που έλυσε το γόρδιο δεσμό (ήθελες και να το περίμενε ο τερματοφύλακάς σου Αιμίλιε!) τυλίγουν την κορδέλα εν όψει εορτών.
Όχι άλλα τέτοια δώρα, Άγιε...
Υ.Γ.: Έτσι πως το πάμε ο Άγιος Βασίλης θα βρει ομάδα μπάσκετ στο γήπεδο. Σέντερ φορ ο Λάκης κι άλλοι τέσσερεις. (συ)Μαζευτείτεεε...
«Προσφέρονται ποικίλες υπηρεσίες από Άγιο σε εργασιακή εφεδρία. Μεγάλη εμπειρία σε αναστάσεις. Ειδίκευση σε αθλητικών δραστηριοτήτων συλλόγους και σωματεία, προσφορές για βετεράνους - στις δύο αναστάσεις, η τρίτη δωρεάν. Πρόσφατη απολύτως επιτυχημένη ανάθεση από Υπηρεσία Στρατού (ανάσταση Κανονιέρηδων). Προλάβετε αυτό το δεκαπενθήμερο τις εξαιρετικά χαμηλές τιμές στην παρηγοριά (σε αρρώστους και μη). Δεκτές όλες οι κάρτες – συνεργασία με όλα τα γήπεδα – συμβεβλημένοι διαιτητές. Πολυάριθμο προσωπικό, πρακτικά άπειροι αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης κάθε περίπτωσης (custom made λύσεις). Εγγυημένη αληθοφάνεια πέραν όποιας αμφισβήτησης – επιστροφή χρημάτων. Ρωτήστε για μας σε εξουσιοδοτημένα νεκροταφεία ομάδων – ‘Νέκρα επί χόρτου; Θάνατος το 90λεπτο; Γλύτωσε το τρισάγιο, έλα στον Άγιο!’
Εργάσιμες ώρες Σάββατο 15:30-17:30 παρακαλώ μόνο με ραντεβού. Επιδείξεις Δευτέρα και Τετάρτη κατόπιν συνεννοήσεως.
Η ομάδα που ανέβηκε έναν λόφο αλλά κατέβηκε ..ένα βουνό!
Οι παραινέσεις του κόουτς για ομαδικό παιχνίδι προς Σταμάτη πριν τον αγώνα εισακούστηκαν και το βαρόμετρο της ομάδας ανέβασε το ..θερμόμετρο σε πολύ ψηλά επίπεδα και έλιωσε τον αντίπαλο! Προσθέστε κι ένα highlight door-opener λίγο μετά το καλημέρα από Μανόλο και παίρνετε μια ιδέα της έννοιας 'συνοπτικές διαδικασίες'. Ομάδα άλλου επιπέδου για 15 λεπτά, βρέθηκε να αναρωτιέται αν άξιζαν τόσα πολλά χιλιόμετρα για ένα τόσο εύκολο ματς. Βάλτε λίγη κόντρα ρε παιδιά..! Ανέβηκε λοιπόν ο Άγιος με τρεις δρασκελιές το λόφο. Και μετά έκανε καμιά ώρα να τον κατέβει. Πιέστηκε, οπισθοχώρησε, έκανε πως δεν ιδρώνει το αυτί του αλλά στην πραγματικότητα είχε να ευχαριστεί τον Άγιο ..Κοσμά -Βόγια, δίνε τέτοια κίνητρα για να κατεβαίνουν τα ρολά- και τη θεά Τύχη για το μηδέν στην άμυνα. Ένα μεγάλο πρώτο ημίχρονο λοιπόν –κυριολεκτικά μεγάλο, ο αν μη τι άλλο στυλάτος ρέφερι με το semi-robotic διασκελισμό ξέχασε να σφυρίξει στο 45’ και παίξαμε κανά πεντάλεπτο εξτρά- και ένα δεύτερο που τέλειωσε γύρω στο 60’ με τον φωτεινό πίνακα του εθνικού σταδίου του Δήμου Βερτίσκου (πανάθεμά σας, ζεστό νερό στα ντουζ - υπάρχει κόσμος που περιμένει πώς και πώς το Σάββατο!) να δείχνει το 0-4.
Για την ιστορία, το κοντέρ στη λήξη έγραψε 1-5 με τον Άγιο να σκοράρει συνολικά μισή ντουζίνα φορές, με τη διαφορά ότι η προτελευταία ήταν στη δική του εστία..(Κάλα, wrong foot, wrong way!)
Θεσ/νίκη, 05/11/2011, Γήπεδο Ασβεστοχωρίου, 5η Αγωνιστική, ΑΓΙΟΣ - INTER HELLAS 1-0 Cisse, περαστικά! ..και την επόμενη φορά φέρε μαζί σου και παπλωματάκι γιατί με το παιδί δεν μπορείς να σκεπαστείς όταν θα σε ξαναπάρει ο ύπνος! Χαρακτηριστική όσο και εύλογη η απορία του Λάκη βλέποντας –για εικοστή έβδομη φορά- παίκτη φαρδύ πλατύ στο χορτάρι: Καλά, δεν μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται να παίζουμε σε slow motion και να χτυπάμε!; Ένα συναρπαστικό ματς, λοιπόν, αν είσαι στο φαν κλαμπ Αγγελόπουλου (άτυπη πρεμιέρα του φεστιβάλ κινηματογράφου;) και ένα γκολ που μας έβγαλε την ψυχή μέχρι να’ρθει, με την αναποτελεσματικότητα επιθετικά και την εκπληκτική απόκρουση του Βασίλη στο 0-0 (σε μία από τις ελάχιστες στιγμές που απειλήθηκε η εστία μας –και οφσάϊντ παρακαλώ) να σκιαγραφούν σχεδόν καθολικά την εικόνα του αγώνα. Εν κατακλείδι, αν και κάνοντας τα εύκολα δύσκολα, ο ροζ πάνθηρας στην πρώτη του έξω από το ..κλουβί έδειξε τα νύχια του. Απέναντι, όμως, σε πιο ..άγρια ζώα θα πρέπει η γατούλα να αφήσει τα μανικιούρ στην άκρη και να επιστρέψει στα βασικά της ένστικτα.
Μπαμπά, είναι μακριά ακόμα το Κολχικό; Κι εκεί που η λογική φώναζε φιλικό εν μέσω αργιών ισούται με παρακμή και μακρύ απουσιολόγιο έγινε η μεγάλη ανατροπή. Όλοι (καλά ρε Μπούγα, σχεδόν όλοι) οι αστέρες ήταν εκεί και έλαμπαν δια της ..παρουσίας τους! Και μόλις η ομάδα βρήκε και τα πατήματά της (lol) άστραψαν και βρόντηξαν στο ολίγον απεριποίητο αλλά κατά τα άλλα συμπαθέστατο γηπεδάκι του εξωτικού Κολχικού -προτείνω να παίζουμε συχνότερα εκεί, έτσι για να μην ξεχνάμε που είναι και το ψάχνουμε κάθε φορά. Ένα μόνο να σημειωθεί αρκεί: Βάλα από νωρίς! Ο Πήγασος υπεράνω κριτικής στο πρώτο ημίχρονο, καμία σχέση με την ομάδα που έχει κάνει εντυπωσιακό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα. Απουσίες; Αδιαφορία; Οδοστρωτήρας ο Άγιος; Η αλήθεια είναι ότι οι δικοί μας κατέβηκαν προσεκτικοί και ..σφιχτοί, με μεγάλες μπάλλες προς Γιαννόπουλο, Λακίλλερ (με κέφια) από ένα πληθωρικό κέντρο επιθετικά (Βάλα) και αμυντικά (Toloff). Οι μακρινές του Μανωλόπουλου ‘βγήκαν’ μόνο στο β’ ημίχρονο, οπότε και δημιουργήθηκαν οι χώροι όταν ο Πήγασος ανέβηκε και πίεσε ως όφειλε... Πολυβόλο στο α’ λοιπόν, με πρώτο γκολ στο 22’ και πανηγύρια κάθε 3-4 λεπτά από κει και μετά με βασικό εκτελεστή τον Γιαννόπουλο και αναπληρωτή τον κύκλωπα Λακίλερ, τον γίγαντα με το ένα μάτι (το άλλο ήταν στον πάγκο..) Τελικό 8-2 και κόουτς-κάπτεν ας καυχιούνται πως ρολάρουν την ομάδα και με remote control.
Ένα ημίχρονο και ένα λεπτό χρειάστηκαν για να δούμε τον …καλό Άγιο στο όμορφο χορτάρι της Ιθάκης το απόγευμα του Σαββάτου. Ο καιρός ιδανικός για μπάλα και τα μόνα ‘σύννεφα’ πάνω από το στρατόπεδο της ομάδας ήταν η απουσία των δύο πρώτων αρχηγών, του Γαρυφάλλου (περαστικά..) και του Κοέμ (μεροκάματο!) και …Ο ΑΓΝΩΣΤΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ! Βέβαια φτάνοντας στην Ιθάκη συναντήσαμε παιδιά νεαρά και εξ όψεως γυμνασμένα, ούτε φαλάκρες, ούτε κοιλιές. Λίγο να το κλωτσάει ο άλλος το τόπι, όταν έχει διάθεση και δυνάμεις για τρέξιμο… έχεις πρόβλημα. Έτσι κι έγινε λοιπόν, και σε συνδυασμό με τον ανορθόδοξο τρόπο με τον οποίον προσπάθησε να προωθήσει ο Άγιος το παιχνίδι, το πρώτο ημίχρονο μάλλον οι περισσότεροι από μας θα θέλαμε να το ξεχάσουμε γρήγορα.. Το ξυπνητήρι χτύπησε στο 46’. Πρώτη αφύπνηση από κόουτς στα μέσα του πρώτου ημιχρόνου με τρείς αλλαγές στο ίδιο λεπτό, δεύτερη στην ανάπαυλα με ..’φωνές’ και οδηγίες και τρίτη και καλύτερη με το ξεκίνημα του β’ ημιχρόνου και το γκολ από τα αποδυτήρια. 0-2 και άλλη διάσταση στο κυνήγι του σκορ που είχε ξεκινήσει νωρίς στο α’ μέρος με το πρώτο γκολ των γηπεδούχων. Το παιχνίδι από εκεί και πέρα ισορρόπησε, οι κίνδυνοι για την εστία του Κοσμά σαφώς λιγότεροι και η κατοχή της μπάλας όσο περνούσε η ώρα περνούσε στα πόδια του Άγιου. Η ανατροπή έβγαινε από τα χείλη του Βόγια και τρύπωνε στις καρδιές όλων των παιχτών! Το 1-2 δεν άργησε και οι Αγίτες παρόλο το σοκ του 3-1 από απευθείας εκτέλεση κόρνερ πέτυχαν και δεύτερο τέρμα και για αρκετή ώρα ήταν μια ανάσα από την ισοφάριση! Όπως σχολίασε και ο διαιτητής μετά το τέλος του αγώνα, όποτε μας παίζει είμαστε εξαιρετικά άτυχοι. Βρήκαμε τη μαύρη γάτα τουλάχιστον… Δοκάρια, χαμένες ευκαιρίες άουτ από αυτές που δεν χάνονται, αποκρούσεις των αντιπάλων αμυντικών (και μη..) πάνω πάνω στη γραμμή… Εν κατακλείδι να πούμε ότι η ομάδα μας πάλεψε το ματς απέναντι σε έναν καθόλου ευκαταφρόνητο αντίπαλο και κέρδισε το δικαίωμα να λέει ότι το τελικό αποτέλεσμα άφησε την πικρή γεύση των μηδέν βαθμών. Το γήπεδο έγειρε, το γκολ της ισοφάρισης δεν ήρθε ποτέ. Ας ελπίσουμε ότι η Ιθάκη στο δεύτερο γύρο δεν θα αποδειχτεί τόσο μακρινή..
Θεσ/νίκη, 08/10/2011, Γήπεδο Ασβεστοχωρίου, 2η Αγωνιστική, ΑΓΙΟΣ - ΦΙΛΥΡΟ 4-2 Σε ένα δυνατό παιχνίδι και κάτω από αντίξοες καιρικές συνθήκες - δυνατός άνεμος - ο Άγιος κατάφερε, περισσότερο με το πάθος που έδειξε, να επικρατήσει του αξιόμαχου Φιλύρου με σκορ 4-2. Ο Άγιος άνοιξε το σκορ με υπέροχο διαγώνιο σουτ του Τζώρτζη και συνέχισε να ελέγχει το παιχνίδι χάνοντας μάλιστα και πέναλτυ. Η υπεροχή απέδωσε ακόμη ένα τέρμα με το Γιαννόπουλο και φαινόταν ότι ο αγώνας θα κυλούσε κάπως έτσι μέχρι το τέλος του. Το Φίλυρο είχε διαφορετική άποψη όμως και με δύο τέρματα έφερε το ματς στα ίσια, ευτυχώς για τον Άγιο όχι για πολύ, καθώς μέσα σε λίγα λεπτά κατάφερε να προηγηθεί εκ νέου με σκόρερ το Γιαννόπουλο και πάλι. Στο δεύτερο ημίχρονο ο Άγιος έπαιξε πιο συντηρητικά προσπαθώντας να κρατήσει το αποτέλεσμα, πράγμα που το κατάφερε πετυχαίνοντας μάλιστα και ένα ακόμη γκολ με τον Τζώρτζη και σφραγίζοντας έτσι την πρώτη του νίκη στο φετινό πρωτάθλημα.
και οι 17 ήταν υπέροχοι...
Θεσ/νίκη, 01/10/2011, Γήπεδο Μάττα, 1η Αγωνιστική, ΠΟΡΦΥΡΙΑΚΟΣ -ΑΓΙΟΣ 6-3 Με ήττα ξεκίνησε το πρωτάθλημα η ομάδα του Αγίου αγωνιζόμενη απέναντι στον περσινό πρωταθλητή Πορφυριακό με σκορ 6-3. Ο Άγιος ήταν γενικά πολύ κακός με εξαίρεση δύο εικοσάλεπτα, από ένα σε κάθε ημίχρονο, όπου κατάφερε να πιέσει τον αντίπαλο και να διεκδικήσει κάτι καλύτερο. Στα θετικά της πρεμιέρας του πρωταθλήματος η μεγάλη συμμετοχή των παικτών και η καλή εμφάνιση του νεοεμφανισθέντα Γιαννόπουλο Βασίλη που πέτυχε και δύο τέρματα. Διασώθηκαν από τον 'Αγιο οι Τσιόπουλος, Γιαννόπουλος. Σκόραραν οι Λακίλερ και Γιαννόπουλος (2).
Η "ΠΡΩΤΗ" ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ Με επιτυχία πραγματοποιήθηκε η πρώτη συνάντηση των Αγιτών στις 12 Σεπτεμβρίου σε γνωστά γηπεδάκια της Θεσσαλονίκης, καθώς η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προσδοκία, αναγκάζοντας τον προπονητή να παραδεχτεί ότι τον περιμένει ένας ευχάριστος πονοκέφαλος τη φετινή σαιζόν. Σε μια εξαιρετική ατμόσφαιρα τέθηκαν οι στόχοι για τη φετινή χρονιά, συζητήθηκαν θέματα που αφορούσαν την ομάδα και πραγματοποιήθηκαν οι ετήσιες εκλογές για το διοικητικό συμβούλιο και τον αρχηγό. Στη διοίκηση εκλέχθηκαν οι Γαρυφάλλου, Κοϊμτζίδης, Καζαντζής, Παπαευθυμίου και Δεληγεωργόπουλος. Σαν αρχηγοί φέτος θα εμφανίζονται οι Γαρυφάλλου, Κοϊμτζίδης και Τζώρτζης με τη σειρά των ψήφων που πήρε ο καθένας. Παραδοσιακά τις επικοδομητικές συζητήσεις ακολούθησε "λουτρό" μπύρας με άφθονους μεζέδες. Πάντα τέτοια..